Fr przestrzenne
Encyklopedia PWN
gabinet
szt. ogrod. w sztuce ogrodowej element przestrzenny kompozycji utworzonej przez strzyżone ściany szpalerów (niekiedy wraz z basenami, rzeźbami);
[wł. < fr.],
inscenizacja
[łac. in ‘do’, ‘na’, scaena ‘scena’ < gr. skēnḗ ‘namiot’, ‘scena’]:
statyst. metoda estymacji średniej wartości pola losowego za pomocą kombinacji liniowej znanych wartości tego pola w skończonej liczbie punktów obserwacyjnych (pole losowe to zjawisko losowe określone na zadanym zbiorze, np. w przypadku gdy zbiorem tym jest prosta rzeczywista, traktowana jako czas, to pole losowe jest procesem stochastycznym);
kwadryki
mat. wspólna nazwa 5 rodzajów powierzchni drugiego stopnia: elipsoidy, hiperboloidy jednopowłokowej i dwupowłokowej (hiperboloida), paraboloidy eliptycznej i hiperbolicznej (paraboloida);
[fr. < łac.],
